Back to #3162

1 Chronicles 12:17
lalu keluarlah Daud menyongsong mereka Berkatalah ia kepada mereka Jika kamu datang kepadaku dengan maksud damai untuk membantu aku maka aku rela bersekutu dengan kamu tetapi jika untuk menyerahkan aku dengan tipu muslihat kepada lawanku sedang aku tidak melakukan kelaliman maka biarlah Allah nenek moyang kita melihat itu dan menghukum kamu
<1732> <3318> <6440> <6030> <559> <0> <518> <7965> <935> <0> <5826> <0> <0> <0> <3824> <3162> <518> <7411> <6862> <3808> <2555> <3709> <7200> <430> <1> <3198> <0>
AV: And David <01732> went out <03318> (8799) to meet <06440> them, and answered <06030> (8799) and said <0559> (8799) unto them, If ye be come <0935> (8804) peaceably <07965> unto me to help <05826> (8800) me, mine heart <03824> shall be knit <03162> unto you: but if [ye be come] to betray <07411> (8763) me to mine enemies <06862>, seeing [there is] no <03808> wrong <02555> in mine hands <03709>, the God <0430> of our fathers <01> look <07200> (8799) [thereon], and rebuke <03198> (8686) [it]. {to meet...: Heb. before them} {be knit: Heb. be one} {wrong: or, violence}